Mały las

Natalie

- Matka przy nas nie ma szans. - zaśmiała się cicho. - Ty ją potrzymasz, a ja przeszukam dom xd. - stwierdziła po chwili.

Miley

- O tak! - Dla żartu pokazała mięśnie lewej ręki. - Nawet Pudzianowski przy mnie wysiada. - Zaśmiała się. :3

Natalie

- Nie wątpię. - zaśmiała się cicho. - Na pewno masz muskuły, tylko ukryte, i telepatycznie dajesz im znać, żeby się pokazały. - lekko szturchnęła siostrę łokciem w bok.

Miley

- Yhm. No dokładnie tak jest! - Przyznała jej rację. No cóż, Natalie zawsze wszystko wiedziała dokładnie. :3

Natalie

- Już druga tu osoba mówi, że coś mądrze stwierdziłam, widać naprawdę drzemie we mnie jakiś ukryty potencjał. - zaśmiała się do Miley.

Miley

- A po kim to masz? Po naszej kochanej matce! - Zażartowała. Założyła kosmyk włosów za ucho, jak na złość ciągle wypadał.

Natalie

- Tiaa, mamusia na pewno go ma. - stwierdziła ironicznie. - Prędzej mi skrzydła wyrosną niż w to uwierzę. xd

Miley

Stanęła za dziewczyną. - Nie no, mało ci brakuje. - Stwierdziła dotykając jej pleców.

Natalie

- Nie wmawiaj mi, że prawie mam skrzydła. Uwierzę, że mam rogi, ale bez przesady.- zaśmiała się.

Miley

Zachichotała. - Nasza mama była aniołem to ty może też. - Powiedziała puszczając jej perskie oko.

Natalie

- I tu się mylisz, ja mogę być co najwyżej szatanem. - odparła. - Za dużo złego w życiu zrobiłam. xd Poza tym miewam niezbyt pobożen myśli oO.

Miley

- Znając życia to w piekle za mało miejsca dla cb będzie. - Odparła ze śmiechem przyglądając się siostrze.

Natalie

- Mam nadzieję, że wystarczy. W końcu dla córki diabła miejsce jest poza kolejką. - wytknęła język.

Miley

Zamyśliła się na chwilę. - W sumie to masz rację, ale po tacie też masz geny. - Teraz to ona wytknęła jej język.

Natalie

- Yhm, to fakt. - odparła. Zatknęła usta ręką i ziewnęła. Odchyliła głowę do tyłu. - Matko święta, kiedy ja ostatnio spałam? xd