Jesienny Park.

Juliett

Dość duży park, na którego ścieżkach wciąż leżą liście. Drzewa usłane są żółtymi, czerwonymi barwami. I gdzieniegdzie samotne ławki...

Lilath

Przybiegła. Rozejrzała się i zobaczyła człeka. Szczeknęła i pobiegła przed siebie.

Amber

Amber

- Hej... - powiedziała i uśmiechnęła się ciepło. - Jestem Amber - podała rękę chłopakowi przedstawiając się mu.

Lilath

Z trudem zatrzymała pędzące łapy wyrywające jej się do przodu. Odwróciła łeb do tyłu i ujżała nową dziewczynę.

Amber

Uśmiechnęła się i uścisnęła jego dłoń. - Mieszkasz tutaj, czy może przyjechałeś kogoś odwiedzić? - zapytała.

Aileen

Powolnym krokiem weszła do parku. A po co się spieszyć? Po co żyć w ciągłym 'wyścigu szczurów', nie mieć ani chwili na odpoczynek? Po co? Bo taka jest teraz moda? Zapewne tak. Wszystko co modne, znajduje akceptację wśród większości ogółu ludności...

Rukia

Rukia szła alejką, trzymając dłonie w kieszeniach u szarych rurek. Jej wzrok pałętał się z jednego miejsca na drugie, co raz zatrzymując się dłużej w danym punkcie.
Kątem warg uśmiechnęła się, kiedy dostrzegła biegnącą zwinnie wiewiórko, której sierść błyszczała w promieniach słońca.
Podeszła pod jedną ławkę i podparła o nie podeszwę trampka, żeby zawiązać sznurówkę.

Aileen

Przechadzając się jedną z alejek, zwróciła uwagę na postać widniejącą w oddali. Wytężyła wzrok. Czyżby kolejna dziewczyna? W tym mieście jak widać ich nie brakowało. Jak na razie nie spotkała tu żadnego chłopaka. Wszędzie tylko przedstawicielki płci pięknej. Może taka uroda tego Londynu? Kto wie...

Rukia

Opadła zaspana na ławkę, prostując nogi w kolanach. Przeciągnęła się, wyciągając nad głowę ręce, które wyprostowała w łokciach. Głowę odchyliła nieco do tyłu, wychylając twarz na grzejące promienie słońca.
Zdecydowanie dzisiaj miała dzień lenistwa, nie miała najmniejszej ochoty nawet drgnąć palcem, a powieki aż prosiły się o sen.
Pogoda działała na nią dziwnie.

Aileen

Powoli zbliżała się do owej 'postaci'. Widząc jej zachowanie uśmiechnęła się lekko pod nosem. No, tak w końcu w taki piękny dzień nie powinno się robić nic poza nie robieniem niczego. Może i ona powinna tak zrobić? Położyć się na trawie, przymknąć powieki i zacząć rozmyślać o wszystkim i o niczym? Przecież i tak nie musi zrobić dziś niczego konkretnego.

Rukia

Kątem oka dostrzegła zbliżającą się ku niej dziewczynę.
-Yo! - przywitała ją promiennie, uśmiechając się ku nieznajomej w nieco łobuzerski sposób. Ugięła nogę w kolanie i podparła podeszwę trampka o ławkę.

Crispin

Szedł alejką, rozglądając się z umiarkowanym zainteresowaniem. Owszem, miejsce było nowe, ale poza tym zwyczajne, jak wszędzie indziej. Zerknął w górę, na zachmurzone niebo.

Rukia

Łypnęła kątem oka na przechodzącego i wyszczerzyła nagle zęby w łobuzerskim uśmiechu.
Podniosła się z ławki i podeszła do niego bezszelestnie, korzystając z faktu,że spogląda w niebo.
-Yo! - wydarła się chłopakowi do ucha.

Crispin

Odskoczył jak oparzony, zdezorientowany spojrzał na dziewczynę.
-Porąbało Cię, tak napadać na spokojnych ludzi?-wydyszał patrząc na nią ze zdumieniem.