Lazurowe Wybrzeże.

Emilly

Na przykład ... ee... nie wiem. Powiedziała. Wszystko... ;3

Charles

- Wszystko? - zapytał. - No to, to akurat jest interesujące. - zaśmiał się. x33

Emilly

Bardzo interesujące. Powiedziała śmiejąc się. Ale i tak byś nie powiedział, więc po co? Dodała uśmiechając się chytrze.

Charles

- A tak sobie .. żeby sobie przypomnieć.- wyszczerzył się do niej. Zatrzymal wzrok na falach morza.

Emilly

Zachichotała. Jak twoi bliscy z tobą wytrzymują? Zapytała śmiejąc się.

Charles

- W ogóle nie wytrzymują. - wyszczerzył się słodko. - Jakoś zawsze mówili, jak coś robiłem źle, że mam siebie szukać w kuchni.- mruknął, przypominając sobie starsze rodzeństwo.

Emilly

Biedaki. Westchnęła. Wzięła w rękę garść piachu i zaczęła go sypać na ziemię.

Aswan

Z całych sił pędził do wody. Małe łapki zapadały się w piachu i szczeniak zapadał się czasem aż do brzuch ale niezrażony dalej pruł do wody. Z impetem wpadł pomiędzy fale i bawił się w przeskakiwanie spienionych bałwanków.

Charles

- No cóż .. - mruknął. Odchylił głowę, wpatrując się w niebo.

Aswan

Obrócił się i spostrzegł olbrzymią istotę.
-Człowiek-pomyślał. Pomachał malutkim ogonkiem i kopał dziury przy brzegu.

Emilly

Spojrzała na pieska. Słodki. Westchnęła patrząc na jego poczynania.

Aswan

-Człowieki!-pomyslał. Następnie otrzepała się i cały brudny podszedł do nieznajomych.

Charles

Odwrócił wzrok ku Aswanowi. Uśmiechnał się do niego kątem ust.

Emilly

Wstała i otrzepała się. Późno. Stwierdziła patrząc na księżyc, a raczej jego przebłyski pośród chmur.

Charles

- Trochę.- przyznał.- Odprowadzić Cię do domu?- zapytał patrząc na nią.