Kawiarnia.

Samantha

Zastanowiła sie chwilę. Po tym wszystkim co zrobił? Po leczeniu zranionego serca... ? Wybaczę... powiedziała wbrew własnym myślom. Przyszedł kelner i przyniósł jej rachunek. Wyjęła potrzebną kwotę i zapłaciła.

Seth

Zatrzymał kelnera. Wstał i zasłonił go plecami i wyjął portfel. Wyjął 50 zł i dał kelnerowi, a kwotę którą Sami zapłaciła trzymał w ręku i położył przed nią na stoliku. Czyżbyś nie pamiętała że jak ze mną jesteś to nie pozwolę Ci płacić? dodał lekko posyłając jej cwany uśmieszek

Samantha

Przewróciła oczami, a na jej twarzy pierwszy raz od pierwszej chwili spotkania z Sethem pojawił się uśmiech. Schowała pieniadze do portfela, bo wiedziała, że z nim z kwestii pieniędzy niewarto się kłócić. Hm... co Ty na to, aby wszystko zacząć od początku? Może nie od początku, ale od momentu kiedy mnie opusciłeś? A tak wogóle, co Tobą wtedy kierowało? zapytała kładąc swoja dłoń na jego.

Seth

Szczerze mówiąc też miałem zapytać czy może nie wrócilibyśmy do siebie. Nawet dokładnie wiem co mną wtedy kierowało. powiedział kładąc drugą dłoń i lekko głaszcząc jej dłoń

Samantha

A ja chyba wiem... powiedziała z przekąsem i posmutniała. W jej oczach pojawił się dobijający smutek, jak z czasów gdy bytła jeszce nastolatką.

Seth

Nie smuć się powiedział lekko łapiąc ją za podbródek To było dawno... Na pewno zmieniliśmy się na lepsze dodał po chwili

Samantha

A może jednak się mylisz? stwierdziła i opuściła głowę. Zaczęła zataczac palcem koła na blacie stolika.

Seth

Ale dlaczego miałbym się mylić? zapytał z lekkim zdziwieniem

Samantha

Nie wiem... Już sama sobie nie wierzę. powiedziała. Gdzie jej dawna wiara w siebie?

Seth

Ale dlaczego sobie nie wierzysz? Ja Ci wierze... powiedział chcąc ją podnieść na duchu. Położył swoją dłoń na jej. Popatrzył jej prosto w oczy.

Samantha

A bo ja wiem... Może... może to przez moją przeszłość.... powiedziała wracając do wspomnień.

Seth

A może nie wracajmy już do przeszłości? powiedział Po co rozdrapywać rany? Można zacząć wszystko od nowa dodał lekko ściskając jej rękę

Samantha

No tak... na jej twarzy pojawił się bardzo słynny cwany usmieszek. Koniec powracania do przeszłości! Znów powraca słynna Sami. No, może bez jednej cechy- zmieniania chłopaków cvo tydzień i zdradzania. Może... ustatkowana? Popatrzyła tajemniczo na Setha.

Seth

Znowu ten wzrok... Wiesz że się go tak dziwnie boje zaśmiał się

Samantha

Hmm.... Na czym my to skonczyliśmy? A, ostatni dzien w szkole średniej. Mielismy isc na imprezę, ale Ty wyjechałeś.... No wiem, nie wracamy do przeszłości. No może troszkę? zapytała z prośbą w oczach. Jesli wyrazisz zgodę to zapraszam na zaległą imprezę. Ale zmienaim trochę plany. To raczej będzie wieczór we dwoje... nie dopuściła go do głosu. Znów uśmiechnęła się cwano, a w jej oku pojawił sie błysk. W jej głowie zaczeły pojawiac sie wspomnienia różnych chwil sam na sam z Sethem. Jesli odmówi, będzie to dla niej cios. Już się nakręciła na spotkanie!