Natalie.

Natalie

- Beznadziejnie. - skrzywiła się machinalnie. Nie zaliczyłaby wyjazdu do udanych, przede wszystkim dlatego, że nie było tam ani jej chłopaka, ani córki.
- Całe szczęście, że już po wszystkim. - mruknęła, jakby sama do siebie. - Lepiej opowiadaj, co u ciebie. U was.

Charles

- Nic szczegolnego, jakoś sobie poradziliśmy.- odpowiedział. Poradniki, pomoc nie była taka zła, coś można z niej wywnioskować. Chłopak poradził sobie jakoś, a to był cud.- Poznałaś tam kogoś?- zapytał. No co, mogła nabyc nowych znajomych.

Natalie

- Kompletnie nikogo. Wiało pustką. Jakaś zabita wiocha. - stwierdziła, uśmiechając się ironicznie. Trochę poprzebywała `w zgodzie z naturą`, na tym koniec. Ziewnęła, zakrywając usta dłonią.

Charles

- Mhm.- skinął z lekkim uśmiechem. Musnął ją w policzek, potem w usta i jeszcze raz w policzek. Widocznie tęskinił za tym, za nią. Objął ją jedną ręką.

Natalie

Machinalnie przymknęła powieki, opierając głowę na ramieniu chłopaka. Ciekawa była, czy z czasem okaże się, że się zmienił. I jak bardzo. Ona zapewne była inna niż przed wyjazdem, w sumie taki był jego cel.

Charles

Chłopak wziął głeboki oddech, powoli wypuszczając powietrze z ust. Rozejrzał sie krotko po mieszkaniu, tym razem nawet nie miał co mówić.

Natalie

Zamrugała gwałtownie, zdając sobie sprawę, że przysypia, i wyprostowała jak struna, by temu zapobiec. Chyba będzie musiała iść wcześniej spać.
- A tak ogólnie, co u ciebie? - zapytała pozornie od niechcenia, wiedząc, że gdyby chłopak nieco się rozgadał, mogłaby dowiedzieć się wielu rzeczy.

Charles

- Nic.- odparł krotko. Bo co jej będzie mowił. Racja, szczęściem było, że mógł zająć się Mią, ale też nie mógł nigdzie indziej wychodzić, co wiemy dla Charles'a jest utrapieniem. Owszem, na spacery może i chodzil, ale to i tak nie to. Zagryzł wargę, spoglądając na dziewczynę.

Natalie

- Może jednak jest coś, o czym chciałbyś powiedzieć. - zasugerowała delikatnie. Nie miała na myśli nic konkretnego, ot, strzeliła. Zazwyczaj ludzie mają coś do powiedzenia, więc byłaby szczerze zdziwiona, gdyby z Charlesem było inaczej.

Charles

- Nie, nieważne.- odparł zaraz. Nie chcial jej martwic, ot co. Jeszcze sie pokłócą, wyjdzie na to, że przez nią ne mógł nigdzie wychodzić. Nie, lepiej nie mówić - chociażby tak sądził.

Natalie

Dziewczyna zorientowała się natychmiast, że jednak jest coś, co chłopak chciałby powiedzieć - a może właśnie by nie chciał.
- Nie zamierzam się z tobą o nic kłócić. - stwierdziła zaraz, zgadując, że to było powodem xd.

Charles

Zmrużył oczy.- Ja też nie, nie mamy powodu.- odparł spokojnie, jedna w duchu powstrzymując się od tego, żeby nie powiedzieć nic. Stał się teraz jeszcze bardziej uparty.

Natalie

Jęknęła w duchu. - Więc po prostu powiedz. Wyrzuć to z siebie. - doradziła tonem znawcy, uśmiechając się łagodnie. Może go przekona xd.

Charles

- Nie ma nic o czym chciałbym Ci powiedzieć.- zapewnił. Starał się chociaż, żeby wyszło to realistycznie.

Natalie

Dziewczyna była dość wyczulona na wszelkie oznaki kłamstwa, więc wyłapała parę sygnałów. - Świat się nie zawali. Przyznaj się. - stwierdziła, dźgając chłopaka łokciem w bok.