Natalie.

Natalie

***

Dziewczyna po długiej nieobecności wróciła do miasta, do domu. Wyjęła klucze z kieszeni spodni i otworzyła drzwi wejściowe. Powoli przekroczyła próg. Z miejsca dał jej się we znaki dojmujący chłód - w końcu była późna jesień, a mieszkanie przez długi czas nie było ocieplane.
Weszła do przedpokoju i zapaliła światło. Zdjęła niebieskie trampki i jesienny płaszcz, za to zapięła bluzę z kapturem. Czym prędzej włączyła wszystkie kaloryfery i wyjęła z torebki zakupy. Przygotowała sobie coś do jedzenia, co też szybko zniknęło z talerza. Podeszła do okna i tak zastygła. Patrzyła z szerokim uśmiechem na wszystko, co znała. Zastanawiała się też, czy jej córce - wciąż nie mogła uwierzyć, że takową posiada, a do tego, że ma już dwa lata - podoba się u dziadków. Szkoda, że musiała przechodzić taką rozłąkę, ale dziewczyna miała wrócić do szkoły i jechać na studia, a co za tym idzie, nie miałaby dość czasu na opiekę nad dzieckiem. Przysiadła na parapecie i podkurczyła nogi, obejmując kolana dłońmi. Oparła głowę o ścianę i przymknęła powieki. Kontynuowała rozmyślania.
Ciekawe, gdzie podziali się wszyscy jej znajomi i czy ktoś w ogóle jeszcze tu został. Nie zdążyła spotkać absolutnie nikogo - chociaż, z drugiej strony, skoro z lotniska od razu zamówiła taksówkę do domu, raczej nie było innej możliwości. Całe szczęście, że miała dokąd wracać. Naprawdę kochała to miejsce, niezależnie od tego, co się zdarzyło. Może w mieście zamieszkał ktoś nowy, ktoś, kogo nie znała. To by była niespodzianka. Chyba będzie musiała wybrać się na jakiś spacer. Ziewnęła. Chyba dziś z tego zrezygnuje, była zbyt zmęczona, a za oknem zapadał zmrok. Może obejrzy jakiś film w telewizji, park nie zając, nie ucieknie. Miała wiele planów na nadchodzące dni i zamierzała od jutra zacząć ich realizację.
Przeciągnęła się, zamrugała i znowu zamknęła oczy, będąc między snem a jawą.

Charles

Charles wszedł zwinnie po schodach. Chwilę był po za miastem, dawno jej nie widział. Jest w domu? Tego to nawet nie wiedział. Podszedł do drzwi, o dziwo jeszcze pamiętał jakie to, w końcu ma słabą pamięć. Zapukał kilka razy, odsunął się od drzwi.

Natalie

Natalie ocknęła się z chwilowej drzemki. Wstała i przeciągnęła się. Ciekawe, kto może coś od niej chcieć o tej godzinie. Ziewnęła. Nie chciało jej się rozmawiać z nowymi osobami, była zbyt niewyspana. Powolnym, wręcz ślimaczym tempem dowlekła się do drzwi i otworzyła je. Zanim zdążyła coś powiedzieć, dostrzegła znajomą twarz.
- Jesteś! - krzyknęła radośnie i chwyciła chłopaka za dłoń. Wprowadziła go do mieszkania, nie patrząc nawet na drzwi. Zamknęła je niezbyt mocnym kopniakiem.
Zatrzymała się w salonie i popatrzyła na twarz chłopaka, ukazując rząd białych zębów w radosnym uśmiechu. Zmęczenie od razu ustąpiło miejsca wesołości.

Charles

Uśmiechnął się kątem ust, patrząc na nią. No jest, ona też jest. Ścisnął ją trochę mocniej za rękę, drugą ręką objął w pasie. Jakoś też mu jej brakowało.- I co tam?- zapytał z uśmiechem.

Natalie

- Wróciłam. - poinformowała. Przewróciła oczami i roześmiała się. Przecież widać, że wróciła, skoro tu stoi. - Mia jest u rodziców, ja wracam do szkoły i idę na studia. Taki jest plan. - wyjaśniła pokrótce i opadła na kanapę.

Charles

- Mhm.- skinął głową. Uśmiechnął się lekko, po czym usiadł obok niej. Odchylił głowę w tył, zamieszczając wzrok na suficie. A tak jakoś. xd

Natalie

- A co u ciebie? - szturchnęła chłopaka w bok, uśmiechając się szeroko. Stłumiła ziewnięcie. Chyba będzie musiała iść spać wcześniej, niż przewidziała.
Oparła głowę na barku bruneta i przymknęła powieki.