Domek Seth'a

Samantha

tzw. cenzura ;P

Po

Usmiechnięta wtuliła się w niego. Nie, nie potrafiła się gniewać na Seth'a.

Seth

Lekko się przebudził. Dał rękę do tyłu, poczuł że za nim leży Samantha. Uśmiechnął się i padł jak zabity.

Samantha

Uśmiechnęła się pod nosem. Ubrała się i poszła do kuchni. Wyciągnęła resztki, które były w lodówce i wyczarowała z nich śniadanie. No cóż, jakby nie patrzeć był ranek. Swoją porcję zjadła, a porcję Seth'a postawiła na szafce nocnej. Po godzinie czekania napisała karteczkę, że wyszła do domu i czeka na niego tam.

<zt>

Seth

Obudził się i zobaczył śniadanie. Zjadł je potem przeczytał karteczkę, więc poszedł do "swojego" 2 domu.

Seth

Przepraszam za PPP ale muszę bo jest oddzielny post xD dotyczący domu.

Przyszedł do domu z nowym zakupem sprowadzonym z Francji - Honda CBR 1000rr

Wziął kluczyki i pojechał do miasta.

Seth

sorki za PPP Sad

Wrócił do domu, nie zdjął kombinezonu, kask rzucił przed drzwi, rzucił się na kanapę, odebrał esa i odpisał.

Samantha

Szła sobie powoli> Dochodząc do domu spostrzegła motor. Stanęła i zamysliła się. Yhym... jednak nie bedzie to zbyt fajna rozmowa. Cichaczem odwróciła się i chciała jednak iść gdzies indziej. Jednak stanęła i zamysliła sie.

Seth

Wstał, podszedł do okna i zobaczył Sami. Na początku nie wiedział co zrobić, wziął pilot do motoru i żeby ją wystraszyć odpalił silnik pilotem.

Samantha

Jakoś ją to nie poruszyło. A raczej już wiedziała, że ją zobaczył. Nie miała wyjścia. Z niemrawą miną powlokła się do drzwi. Zadzwoniła.

Seth

Otworzył ze spuszczoną głową, wziął kask z pod nóg i siadł na sofie. Wolał żeby ona pierwsza coś powiedziała.

Samantha

Hej mruknęła. Czuła się niezręcznie. Ale dlaczego? Ona nic nie zrobiła! Cześć jej duszy buntowała się. Stanęła przy barku i oparła się o niego. Nogi zaczęły już ją boleć.

Seth

Widzę że Ty nie zaczniesz tematu więc stanę na wysokości zadania... Po pierwsze chciałem zapytać czego chodzisz do cholery jasnej z jakimiś typami których nawet nie znam do restauracji?! Znasz go aż tak dobrze?! na początku mówił lekko z napięciem lecz później emocje wzięły górę

Samantha

Popatrzyła mu w oczy. Była cholernie na niego zła. Była wściekła. Lecz stwierdziła, że nie ma siły krzyczeć, więc zaczęła spokojnie mówić. Moja wina, że ty się zs nikim nie integrujesz? Nawet ze znajomymi nie mogę sobie chodzić na spotkania, bo wielmożny pan czuje się urażony. w jej głosie można było bez problemu wyczuć nutę wściekłości.

Seth

Znajomymi? Coraz częściej Cię widzę z nowo poznanymi kolesiami! Ale żeby od razu iść do restauracji?! Ale też możesz mnie ze znajomymi poznać a nie żebym na ulicy widział jak spotykasz się z jakimiś typami... Szczególnie teraz sugeruję się przeszłością... pod koniec głos mu się załamał. Zdjął z siebie kombinezon, szybko zasłonił lewą część torsu bo tam miał gaburę z pistoletem a wiedział że Sami nie lubi jak tak ją nosił, szczególnie gdy był załadowany.

Samantha

Popatrzyła na niego z pogardą. Teraz igrał sobie z jej emocjami. Mówisz o swojej czy mojej przeszłości? zapytała nie wiadomo po co. I tak juz coś postanowiła.