Richmond Park

Kevin

Uśmiechnął się. Spojrzał pod nogi. Leżał tam piękny bursztyn - Pewnie ktoś zgubił - pomyślał i schylił się po kamień. Podniósł go i pokazał dziewczynie - Popatrz, leżał na ziemi - powiedział.

Tamara

Chwyciła burszytn, po chwili dokładnie mu się przyjrzała. Oddała Kevinowi.- Ładny.- powiedziała uśmiechając się szeroko.

Kevin

- To prawda. Jeśli chcesz, możesz go sobie zabrać - uśmiechnął się uprzejmie czekając, aż dziewczyna go sobie weźmie.

Tamara

Ponownie chwyciła w dłonie burszytn. Uśmiechnęła sie do chłopaka, w ramach podziękowania. Trzymała wciąż owy kamyk w dłoni.

Kevin

Uśmiechnął się. - Czym się na ogół zajmujesz? Uczysz się, a może pracujesz? - jak to on, z jego twarzy uśmiech nie znikał.

Tamara

- Cały czas się uczyłam, tyle że zawaliłam, przez to, że wyjechałam.- odpowiedziała na pytanie chlopaka. Odwzajemniła uśmiech.

Kevin

- No tak... - odwrócił wzrok w drugą stronę. Założył rękę na rękę i oparł się o ławkę.

Tamara

Dziewczyna przysunęła się bardziej w drugi bok ławki. Usiadła wzdłuż niej, a zatem ułozyła nogi na kolanach chłopaka. Wyszczerzyła się.

Kevin

- Ej... co to ma być? - zaśmiał się. Położył ręce na nogach T.

Tamara

Wzruszyła ramionami.- A tak sobie.- wyszczerzyła zęby w uśmiechu. Załozyła denerwujący już, kosmyk włosów za ucho.

Kevin

Zaśmiał się i pokazał jej język. Zgarnął jej z czoła rude włosy. Spojrzał przed siebie.

Tamara

Uśmiechnęła się do niego, niezwykle miło.- Co pan jeszcze powie?- zapytała po jakimś czasie nie tracąc usmiechu z twarzy.

Kevin

- Co mogę Ci jeszcze powiedzieć... - zamyślił się. - Tak szczerze, nie lubię dziewczyn, które kłamią - powiedział prosto z mostu.

Tamara

- No to mnie nie polubisz.- wyszczerzyła się, żartując.- A wiesz, że ja tez nie.- dodała po chwili.

Kevin

- No... to mamy wspólną cechę - zaśmiał się. Spojrzał ponownie przed siebie, gdzie bawiły się małe dzieci.